بررسی شیوع عفونت هپاتیت c و ارتباط آن با آنزیمهای کبدی در بیماران تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید تهران، ۱۳۸۱

سابقه و هدف : بیماران تالاسمی ماژور به دلیل نیاز به تزریق مکرر خون، جزء گروههای پرخطر از لحاظ ابتلا به بیماریهای ویروسی منتقل شونده از راه خون از جمله عفونت ناشی از ویروس هپاتیت c ( hcv ) محسوب می شوند. در مطالعه حاضر به بررسی شیوع هپاتیت c در بیماران تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان مفید تهران پرداختیم و رابطه عفونت hcv با سطح آنزیمهای کبدی و فریتین سرم را مورد بررسی قرار دادیم.   روش بررسی : در این مطالعه گذشته نگر، 110 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور که طی سال 1381 جهت تزریق خون به بیمارستان کودکان مفید تهران مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و اطلاعات مورد نیاز از جمله وضعیت anti-hcv و hcv-rna (در مورد بیماران anti-hcv مثبت) و میزان آلانین آمینوترانسفراز ( alt )، آسپارتات آمینوترانسفراز ( ast ) و فریتین از پرونده های آنها استخراج شد.   یافته ­ ها : anti- hcv در 13 نفر (8/11%) از بیماران مثبت بود که از این تعداد 11 مورد (6/84%) hcv-rna مثبت داشتند. زمان شروع ترانسفیوژن در کلیه بیماران anit-hcv مثبت، قبل از شروع برنامه غربالگری خونهای اهدایی از لحاظ hcv در ایران (سال 1375) بود. شیوع alt افزایش یافته در میان بیماران anti-hcv مثبت به طور معنی داری از بیماران anti-hcv منفی بیشتر بود (03/0 p= ). شیوع آنزیمهای کبدی افزایش یافته (بدون درنظر گرفتن وضعیت anti-hcv ) به طور معنی داری (001/0 p< ) در بیماران با سطوح فریتین بالاتر، بیشتر بود.   نتیجه ­ گیری : شیوع عفونت hcv در بیماران تالاسمی ماژور در مرکز کودکان مفید با شروع برنامه غربالگری از سال 1375 کاهش یافته است، بااین حال پایش این بیماران از لحاظ عفونت hcv همچنان ضروری به نظر می رسد. علاوه بر این مطالعه حاضر نشان می دهد که گرچه اضافه بار آهن ناشی از تزریق مکرر خون می تواند سبب اختلال آنزیمهای کبدی گردد، بررسی از لحاظ ابتلا به هپاتیت c در بیماران تالاسمی ماژوری که alt افزایش یافته دارند، منطقی به نظر می رسد.